Op een mooie dag ergens in 2000 ontstond het idee om het eens over het thema how to build the real adaptive enterprise te gaan hebben met een groep CFO’s. De tijdgeest zorgde ervoor dat vooruitkijken belangrijker werd dan achterom kijken. Dit mondde vervolgens uit in het gedachtengoed van On the road to Nirvana met een doorvertaling naar het business performance management-model van onder andere Hyperion en de high performance organisation-beweging van onder anderen Prof. Andre de Waal (Maastricht School of Management en Maastricht University School of Business and Economics). Een van de karakteristieken was information-driven culture.

In de jaren erna, in het bijzonder in de periode 2010-13, en onder aanvoering van mensen als Aloys Kregting en René Steenvoorden, is binnen de CIO-community vaak gesproken over HPI (high performance information), inclusief enkele heuse ‘Maslov’-modellen. Uiteindelijk komt dit nu allemaal samen in een nieuwe tijdgeest van digital, data en disruptie. Vandaar de start van het high-performance digital organisation-programma.

Maar wat is een HPDO precies? Hoe komt een organisatie er, wat is er voor nodig? Middels een serie van rondetafelgesprekken, surveys en verdieping door prof. dr. Erik Beulen (Universiteit Tilburg en TIAS Business School) die hun beslag hebben gekregen in een whitepaper, zijn we een grote stap in de goede richting gekomen. Maar we zijn er nog niet. Vandaag de dag praten we niet meer over IT & business maar over technologie & economie. Omdat vandaag de dag de rol van technologie-leiders op zijn minst faciliterend is maar in de kern enabling zou moeten zijn. Ik doel hier op interne discussie met de RvB/RvC en key stakeholders, en grosso modo hetzelfde over de grenzen van de organisatie heen.

Het HDPO-programma wil leiders met digitale ambitie samenbrengen en organisaties die op het scherpst van de digitale snede opereren een handje helpen middels kennisdeling en discussie online, maar ook op exclusieve events en rondetafelsessies.